Helaas waren we nog maar net met de broodjesbus op locatie toen er al gebeld werd van school, of we Damian op wilden komen halen....
Daar sta je dan. Middenin de spits, want het is lunchtijd op het bedrijventerrein; geen vervoer, want omdat het rustig was hadden we de kleine bestelauto niet bij; en natuurlijk het dilemma dat ik gewoon aan het werk was
Ik ben als een gek gaan bellen en uiteindelijk kwamen we tot de 'oplossing' dat Maikel me om 12.45 op zou komen halen en af zou zetten bij school.
Ondertussen was ik pisnijdig
We hadden net afgelopen donderdag besproken dat het voor ons niet haalbaar is om Damian de middagen thuis te laten, laat staan dat ik iedere keer op afroep kom om hem te halen als er op school iets niet zint...
Het laatste stuk naar school heb ik gelopen aangezien Maikel ook gewoon weer verder moest met zijn werk (gezellig joh, met 2 pisnijdige ouders in 1 bus
) Ik was al in zo'n staat dat ik alleen mijn zoon mee zou nemen en verder even niets. Toen ik bij het lokaal aankwam en Damian zijn jas aandeed kwam de juf al naar buiten, maar ik heb haar meteen laten weten (niet persoonlijk bedoeld) dat ik niet in staat was tot een redelijk gesprek. Ik liet nog wel een boze sneer vallen dat dit soort ongein me straks mijn baan en mijn huis gaat kosten en de juf wist nog te melden dat ik altijd kon bellen voor een afspraak. Ik zag er het nut even niet van in....
Samen zijn we naar huis gewandeld, door het park waar we nog hebben genoten van de rust, de natuur en alle jonge eendjes, waterhoenen en meerkoeten
Ondertussen kreeg ik al de nodige reacties van familie en vrienden waar ik dit hele verhaal al mee wilde delen en was ik weer enigzins mezelf tegen de tijd dat we thuis kwamen.
Ik heb me eerst gestort op het zoeken naar 1) scholen die Damian, ondanks zijn 'problemen' wel aangemeld zou kunnen worden voor het komende jaar, en 2) naar mogelijkheden om iets te doen aan de manier waarop school zijn verantwoordelijkheid nu neemt...NOT
's Middags hadden we dus nog de afspraak bij de GGZ, maar daar vertelden ze eigenlijk alleen maar wat ik al vermoedde, Ze konden nog geen diagnose stellen. Er waren wel een paar sterke kenmerken van een Autisme Spectrum Stoornis, maar ook genoeg om dat tegen te spreken. Hetzelfde gold wel zo'n beetje voor het ADHD-verhaal en nu heeft Damian dus een heel vaag stempeltje, dat inhoudt dat er wel iets is, maar dat ze nog geen flauw idee hebben wat dat dan precies kan zijn.
Over 2 weken mogen we terugkomen om Damians anamnese door te spreken en hij gaat ook op school geobserveerd worden. Verder wordt het weer afwachten......
Ons belangrijkste speerpunt, namelijk hoe het verder moet, kan en mag met school, daar zijn we ook niet veel wijzer in geworden. Ik heb wel aangekaart dat ik ondertussen zelf de aanzet had gegeven voor de Preventieve Ambulante Begeleiding, iets dat vanuit de GGZ anders ook al aangegeven zou worden als optie. Het vervelendste was nog wel dat ze het bij de GGZ met me eens waren dat ze ons daar vanuit school eerder op hadden moeten (kunnen) wijzen. Eer dat het traject nu namelijk opgestart is, zal het waarschijnlijk te laat zijn om voor het komende schooljaar spijkers met koppen te slaan.
Iets wat volgens de GGZ dus bij school bekend zou moeten zijn, of op zijn minste bij de IB-er.
Nu zitten we al aan de 2e directeur voor dit schooljaar en ook in de IB-ers is er al een wissel geweest, dus het wordt er niet echt duideleijker en helderder op helaas....
Ik heb me in ieder geval voorgenomen om school hierover aan te schrijven en eventueel een klacht in te dienen. Ze laten ons alles zelf uitzoeken, verwachten dat de problemen in één keer opgelost zijn en gaan vervolgens lopen zeuren als het ze een keertje tegenstaat. Niet echt een gezonde instelling van een instituut dat voor onze kinderen een veilige leerschool zou moeten zijn....
Zo meteen eerst maar eens aan het werk, er vanuit gaande dat ik nog steeds mag komen, want alles heeft zo'n doorslag op elkaar en na gisteren schaam ik me gewoon dat ik weer eerder weg moest om mijn 'zorgenkindje' op te halen.
Ik geloof echt dat de instelling van school een groter zorgenkindje is dan wat we nu met Damian meemaken, maar in je Remi tegen zo'n instelling...?!?
Ik ga het in ieder geval proberen. In onze ogen proberen ze mijn kind weg te jagen, omdat hij anders is, maar dan snappen ze daar nog niet dat ze het jagen beter over kunnen laten aan een moederdraak?!
