Rust dankzij de Autipas - dagje Slagharen

Zomervakantie... 
Zes weken geen school voor een grote groep kinderen die hiervan vaak een periode op vakantie of in ieder geval op stap gaan.
Voor ons gezin vallen deze weken altijd wat zwaar. Niet alleen moet er ruim van te voren overlegd en gepland worden; we hebben immers geen 6 weken vakantie, dus wordt het puzzelen met onze eigen vakantie en die van de opa's en oma's. Ook betekent de zomervakantie een ander ritme, iets waar menig persoon met autisme nogal moeite mee kan hebben.
De afgelopen jaren zijn we redelijk bekwaam geworden met het inplannen en invullen van deze 6 weken en werden logeerpartijen ook wel eens uitbesteed in vakantieparken.
Op vakantie met opa en oma naar Disneyland Parijs waren we toch een tikkeltje nerveus. Wat nu als...?
Zoonlief kreeg van ons de Autipas*  mee. Een hulpmiddel, afgegeven door de NVA waarop duidelijk aangegevenstaat dat de drager van de pas autisme heeft en welke kenmerken hier eventueel bij komen kijken (aan te vinken in een lijstje met meerdere opties)
Zelf zette ik een simpele vertaling op papier in het Frans en Engels, met daarin de belangrijkste (contact-) gegevens voor het geval Damian er tussenuit zou knijpen.
Gelukkig hebben we hier geen beroep op hoeven doen, maar als (over-) bezorgde ouders ben je liever goed voorbereid.
Nu heeft de Autipas nog als bijkomende voordeel dat je bij meerdere pretparken als mindervalide gebruik kunt maken van de mogelijkheid om gebruik te maken van de speciale mindervaliden entree bij diverse attracties. We zagen wel vaker dat attracties stopgezet werden voor rolstoelgebruikers en hun begeleiders, maar we hebben vandaag voor het eerst meegemaakt wat een uitkomst dit kan zijn als je met een kind met autisme een pretpark bezoekt.
Bij aankomst bij Slagharen kreeg onze draak een geel (zijn lievelingskleur!) polsbandje om en kregen we te horen dat we via de uitgangen van de attracties naar binnen konden. Eindelijk eens geen lange wachtrijen met alle ellende van dien. Ik kan me nog goed een bezoekje aan de Efteling voor de geest halen waarbij Damian in de rij een driftbui kreeg, een situatie die je probeert te vermijden...
Helaas is het voor ons en waarschijnlijk vele andere gezinnen met ons, een zware opgaaf om een dagje pretpark te willen doen wanneer er autisme bij komt kijken. Meestal resulteerden eerdere pogingen in een napret van een paar dagen, waarin zoonlief niet te genieten was en weer compleet opnieuw alle grenzen begon te testen. 
Nu beleefden we ineens een dag met rust, zowel doordat we niet in de wachtrij hoefden bij de attracties zelf (eindelijk geen overprikkeld kind nog voordat we instappen) als door de extra tijd die we hierdoor hadden om ons tussen de attracties door rustig af te zonderen voor wat eten, drinken, uitleg en de constante check of alles nog te behappen was.
Hierbij wil ik dan ook mijn dank uitspreken aan de NVA, uitgevers van de Autipas en pretpark Slagharen, die bij autisme faciliteren in de behoefte van bezoekers met een autismespectrumstoornis. Voor het eerst sinds tijden hebben we een redelijk zorgenvrije dag kunnen beleven en zit zoonlief nu rustig naast me op de bank met het vooruitzicht op een normale nacht en rustige dagen hierna. 
Voor herhaling vatbaar dus, dankzij de Autipas :)

* De autipas is een door de Nederlandse Vereniging voor Autisme uitgegeven pasje waarmee een persoon kan aangeven dat hij of zij een autismespectrumstoornis heeft. De pas zit in een hoesje met daarop informatie over autisme (...) De pas is op initiatief van de Nederlandse Vereniging voor Autisme en anderen ontwikkeld naar Brits voorbeeld. Het pasje kan helpen wanneer een persoon met autisme het moeilijk vindt om uit te leggen wat autisme precies is of als hij in aanraking komt met instanties. Ook kan het pasje helpen om de huiver om de straat op te gaan weg te nemen. bron: Wikipedia