The bean forever remembers...

Voor mijn verjaardag afgelopen december kreeg ik een nieuwe tas. Niet zomaar een tas, maar een speciaal besteld vanuit Singapore. Van mijn lief, voor mijn werk. Het is namelijk officieel: ik ben een Starbucks-nerd...

Ik weet uit ervaring dat ik best door kan slaan in bepaalde dingen. Een type 'alles-of-niets' en hoewel dat niet altijd goed werkt in combinatie met de eeuwige chaos in mijn hoofd (en dus de bijbehorende vergeetachtigheid door impulsiviteit) kan ik best hyper zijn over onderwerpen die me aan het hart gaan. 

Mijn newlyfound passie voor koffie is daar een voorbeeld van, maar nog leuker is dat dat om me heen herkend en erkend wordt. Vandaar dat mijn darling husband besloot dat het tijd was voor een toepasselijke werktas.
Just for the record; mijn liefste lief is ook degene die me ooit uit XXL band T-shirts en skaterbroeken gekregen heeft en deze verving door wat vrouwelijkere kleding, die hij nog steeds met liefde voor me uitzoekt, inclusief bijpassende accesoires <3

Al met al dus tijd voor een nieuwe werktas en mijn vreugde was groot toen deze een toepasselijk gedicht bij zich bleek te dragen:



"The bean forever remembers it's birthplace: the terraced hillsides, the equatorial rains, the lilac-blue shade of the jacaranda.
The bean eternally harbors the nurturing touch of the farmer deep within.
The bean gives back, blessing each warm cup with the mysteriously inviting flavor of the coffee-land origin"


De boon herinnert zich voor altijd zijn geboorteplaats; de terrasvormige hellingen, de equatoriale regens, de lila-blauwe schaduw van de jacaranda.
De boon herbergt eeuwig in zich de verzorgende aanraking van de boer.
De boon geeft terug, zegent iedere warme kop met de mysterieuze uitnodidigende smaak van het koffieland van oorsprong.

Al zou ik geen koffieliefhebber zijn geweest, al zou ik de afgelopen 30 jaar onder een steen geleefd hebben en nog nooit van Starbucks gehoord hebben...
Wanneer iemand op zo'n manier kan schrijven over koffie, de koffieboon en zijn origine, dan spreekt daaruit zo'n geweldige passie dat ik er kippenvel van krijg.
Alleen al het beeld van een land bij de evenaar, in de schaduw van de jacaranda...


Ongeacht smaak, want daar valt altijd over te twisten. 
Doe mij zo'n bakkie...