Goede Vrijdag:
Met mijn laptop op schoot kijk ik naar de uitzending van The Passion. Af en toe
krijg ik kippenvel, maar ondertussen ga ik verder, check mijn mail en kijk rond op Marktplaats.
Ik ben opgegroeid in een overwegend christelijk dorp, zwarte kousen zoals we dat altijd zeggen.
Op de basisschool was ik uitermate geinteresseerd in alle geloven en heb werkstukken gemaakt over Christendom, Islam en Jodendom. Doordat ik niet gelovig ben opgevoed heb ik altijd de vrijheid gehad om zelf te kijken en te geloven wat ik wil. Oude natuurreligies, Boeddhisme, Hindoeisme, ik vind het mateloos interessant en haal er de boodschappen uit die me aanspreken en die ik kan gebruiken. Op mijn manier zijn er ook zaken waar ik in geloof.
Niet dat ik daar na 33 jaar een eenduidig antwoord op kan geven...
Enerzijds vind ik geloof iets moois. Ik heb respect voor mensen die hun geloof als rots kunnen gebruiken, als anker, maar vooral wanneer het geloof een positieve instelling en beleving kan zijn.
Anderzijds worden er al millenia lang oorlogen uitgevochten in naam van het geloof. Extreme kant wellicht, maar niet minder waar.
Voor zover ik zelf geloof, zou ik niet willen geloven dat er een God of Godin bestaat die dit toe zou laten, maar wie ben ik?
Doordat ik niet gelovig ben opgevoed, ruimdenkend, heb ik respect voor ieders overtuigingen. Ik heb echter nog wel een persoonlijke mening en persoonlijk hou ik niet van mensen die zich - goed of kwaadschiks - achter het geloof verschuilen. Die het geloof gebruiken als excuus.
Het verhaal van The Passion gaat verder in mijn beeldscherm.
Op woensdagmiddag kregen we bijbelles op mijn oude (openbare) basisschool. Het verhaal van de Barmhartige Samaritaan is me heel goed bijgebleven, de rest is vaak nog wat roestig. Zo ook het verhaal van Pasen; van de lijdensweg en de wederopstanding. Ik vind dat ik hoor te weten waar het over gaat, al is het maar omdat Nederland, ondanks de multiculturele samenleving - christelijke wortels heeft. Al is het maar, zodat ik mijn zoon - die we ook niet gelovig opvoeden, maar daarin zelf zijn eigen weg laten bewandelen - kan vertellen wat het verhaal van Pasen is.
Hij krijgt ook andere verhalen mee; van Ostara en Eostre; van vruchtbaarheid en voorjaar, maar we laten hem zelf beslissen wat hij wil geloven.
Goede Vrijdag:
Mijn zoon is vrij van school en laat de hond uit, terwijl ik The Passion stop zet en mijn verhaal afmaak. Los van het geloof, denk ik dat we altijd hoop moeten houden op betere tijden. Dat we altijd de offers moeten erkennen die anderen voor ons gemaakt hebben, maar vooral dat we bewust moeten zijn en blijven.
Bewust van onze eigen keuzes en die van anderen, bewust van onze invloed en bewust van het vermogen om los te laten. Het vermogen om nieuwe dingen te creeeren en het verleden te eren.
Ik vergeet dat het Goede Vrijdag is terwijl mijn zoon een DVD opzet en bij me op de bank komt zitten. Ik ben dankbaar voor dit moment, omgeacht de waarheid van alles wat er in het verleden gebeurd is om dit mogelijk te maken. Ik geniet van dit moment.
Wat een Goede Dag...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Test reacties