Bittere nasmaak - over bureaucratie en bijwerkingen

Met een flesje water en een pak rijstwafels probeer ik de wakker te worden en de nasmaak in mijn mond kwijt te raken terwijl Spotify al overuren maakt op mijn telefoon. Mijn keel voelt rauw en kriebelt tegelijkertijd, mijn neus zit dicht en mijn hoofd voelt alsof iemand het ingepakt heeft met een pak watten. Desondanks voel ik nog steeds de hoofdpijn die de afgelopen dagen aan is blijven houden.

hoor·zit·ting (de; v; meervoud: hoorzittingen)1hearing*

Voor dovemansoren spreken?

Gisteren was een spannende dag, met daarvoor een uiterst onrustige en zware nacht. Ook al had ik mijn slaappil ingenomen, ik kon de rust niet vatten. Misselijk, bloednerveus en met knallende koppijn begaf ik me richting de bureaucratie van het UWV voor mijn hoorzitting. Deze vond plaats omdat ik na mijn eerstejaarskeuring ziektewet te horen kreeg dat ik 'gewoon' moest kunnen werken en hiertegen had ik bezwaar gemaakt. De afgelopen 3 maanden ben ik, zo goed en kwaad als dat kan in mijn huidige situatie, bezig geweest mijn bezwaar uit te werken en onderbouwen. Stellig had ik me voorgenomen me niet te veel te laten beinvloeden door alle negatieve verhalen die je hoort over bepaalde instellingen, maar na gisteren ben ik er wel een beetje klaar mee.
Emotioneel labiel als ik ben heb ik weer zitten janken vanuit mijn tenen in een poging de 2 aanwezigen uit te leggen hoe ik juist niet heb kunnen herstellen van mijn burn-out en andere klachten in het afgelopen jaar, hoe ik me juist alleen maar extra druk heb moeten maken als onvrijwillige zorgcoördinator.
Het gesprek verwarde me. Eerst mocht ik niet teveel vertellen wat ze al wisten, om er later achter te komen dat een van de grootste issues op mijn tijdlijn al die tijd al verkeerd in hun dossier stond. Een uur was bij lange na niet genoeg tijd om alles te vertellen, ondanks mijn voorbereidingen ben ik zaken vergeten te melden (zoals de dagelijkse hoofdpijn, maar daar ben ik al zo aan gewend ondertussen)
Een aansluitend lichamelijk onderzoek is in mijn ogen totaal niet uit de verf gekomen. Als een arts luistert naar je longen terwijl je al 2 maanden 2x daags medicatie gebruikt, zul je mijns inziens niet veel meekrijgen van mijn oorspronkelijke klachten.
Zoals wel vaker wanneer je met pijnklachten naar een arts gaat, had ik juist toen niet veel last van mijn hielen en schouder. Ik was op dat moment ook vergeten te melden dat ik in mijn onrustige nacht ook flink wat pijnstillers ingenomen had, die nu waarschijnlijk nog wel werkzaam waren. De arts zat ook constant op de verkeerde plek te voelen en pakte terug naar een eerder verricht lichamelijk onderzoek, wat echter nooit gebeurd is.

Don't Look Back In Anger (1)

Enigszins uit het veld geslagen liepen we later terug naar onze fietsen, praatten nog wat na en zeiden gedag tegen onze gezinsbegeleider die ons bijgestaan had in het gesprek. Wat de uitslag ook zijn gaat, naar mijn idee hebben we hier te maken gehad met een duidelijk geval van een instelling waar men alleen maar luistert naar wat men wil horen.
Bureaucratie is al een drama, laat staan als er onderin die constructie van de 4 contactmomenten al 3 verschillende artsen in beeld zijn geweest.
Na afloop van het laatste gesprek vraag ik me af of men nu daadwerkelijk geregistreerd heeft dat mijn maandvoorraad slappillen, afgegeven begin september, nog steeds actief is omdat mijn huisarts nadrukkelijk heeft gezegd dat ik met deze maandvoorraad 3 maanden moet doen. De machtiging om informatie in te winnen bij mijn huisarts heb ik eindelijk wel in mogen vullen, zij het na opnieuw flink aandringen mijnerzijds.
Voor zover mijn energie het toeliet heb ik me nog vrij druk kunnen maken over de gang van zaken. Dat een arts die mij in 2 gesprekken van max. een uur heeft gezien, mag oordelen over mijn arbeidsvermogen, vooral nu we weten dat er fouten in mijn dossier staan. Dat er blijkbaar in datzelfde dossier staat dat ik voor gisteren al eerder onderzocht ben op locatie, wat een regelrechte leugen is. Mijn man schoot bijna flink uit zijn slof in de onderzoeksruimte toen hij het hoorde.


los·la·ten (liet los, heeft losgelaten)1in vrijheid stellen2met rust laten; laten rusten: een probleem loslaten zich er niet langer druk over maken3verklappen: de verdachte liet niets los4niet meer houden; los worden: die lijm laat los¶een formule loslaten op de gegevens toepassen op, zijn werk laten doen met betrekking tot*

Steekje los

Laat ik maar proberen de eer aan mezelf te houden. In de huidige situatie heb ik een goede onderbouwing aangedragen, iets wat ik van alle betrokkenen te horen heb gekregen. Het hele traject, de overbodige bureaucratie, het heeft me uitermate ontmoedigd. Dat men bij het UWV niet kijkt naar de thuissituatie vind ik volstrekt onrealistisch en ik heb de indruk gekregen dat psychische klachten minder ernstig ingeschat worden dan fysieke klachten. Als ik met 2 gebroken armen verplicht zou zijn mijn kind fysiek op te vangen, zou men er schande van spreken. Nu ik mijn burn-out heb zien doorstromen naar een depressie en mijn PTSS weer zwaar opspeelt in de donkere dagen ben ik blijkbaar fit genoeg, het zit immers maar tussen je oren.
Laat ik het advies van mijn psycholoog maar ter harte nemen en loslaten. Negatieve energie kan ik niet gebruiken en tegen een systeem waarin men zo blind handelt valt niet op te boksen. Wachten, het duurt lang, maar het is uit mijn handen.
Bij deze laat ik mijn idealisme en mijn verwachtingen los. Ik zie wel wat er nu op mijn pad komt, hoe de kaarten gedeeld worden, maar dat betekent niet dat ik opgeef of me er zomaar bij neerleg. De regie over mijn leven, die wil ik zelf houden, maar niet ten koste van alles. Er wordt gezegd dat je kritisch moet zijn welke gevechten je aangaat en bij welke je wegloopt. Dit gevecht eindigt met de komende beoordeling, of ik het er nu mee eens ben of niet. Bij mijn weten is het mogelijke vervolg een lang en intensief traject en laat ik nu net die tijd en energie niet hebben. Dat kleine beetje wat me momenteel nog rest, geef ik liever aan mijn gezin, waar het ook hard nodig is.
Mijn depressie kleurt mijn inzicht en meningen momenteel, misschien dat het daarom voelt als opgeven omdat het toch geen nut heeft.

wa·ter (het; o; meervoud: waters, wateren)1vloeistof die in zuivere toestand geen kleur, reuk of smaak heeft: een schip te water laten van stapel laten lopen; water maken(van vaartuigen) een lek hebben en water binnenkrijgen; weer boven water komen na zoek geweest te zijn weer voor de dag komen; onder water staan (a) door een laag water bedekt worden; (b) (van een koopwoning) een lagere marktwaarde hebben dan de hypotheek die erop rust; water en vuur zijn veel ruzie hebben; water naar (de) zee dragen nutteloos werk doen; water bij de wijn doen zijn eisen matigen omdat de omstandigheden daartoe dwingen; het feest is in het water gevallen is mislukt (door het slechte weer)2rivier, meer, kanaal enz.: de wateren van Nederland; stille waters hebben diepe gronden mensen die weinig zeggen hebben vaak diepzinnige gedachten3vloeistoffen die er min of meer als water uitzien: reukwater, vlekkenwater4lichaamsvocht, bv. urine, wondvocht: ik voel het aan mijn waterben er zeker van; het water loopt mij in de mond gezegd door iem. die erg naar iets verlangt¶een schurk van het zuiverste water rasechte*

Wash It All Away (2)

Ik neem nog een slok water en slik een bittere nasmaak weg. Gisteren voelde ik me versleten en vies toen ik thuiskwam, dus ik heb het water omarmd. Niet alleen drink ik te weinig water op een dag, ik heb een haat-liefde verhouding met water an-sich. Nachtmerries over diepe, donkere wateren zijn een regelmatig terugkerend fenomeen sinds ik me kan herinneren.  Zwemmen, wat ik vroeger zonder angst in natuurwater deed, is iets waar ik nog maar zelden zin of interesse in heb. Misschien dat dat dan weer iets te maken heeft met mijn slechte zicht zonder bril of lenzen, maar het is er hoe dan ook. Genoeg drinken doe ik dus ook vaak niet, alhoewel ik er de afgelopen dagen weinig moeite mee had aangezien ik steeds een droge mond had door de bijwerkingen en/of mijn verkoudheid.
Mezelf overgeven aan een lange douche lukt niet altijd, maar gisteren had ik het echt nodig. Huilen lukte me niet, maar terwijl het water over me heen spoelde, voelde het toch alsof in ieder geval een deel van mijn zorgen en problemen weg werd gewassen. Water staat erom bekent dat het reinigt en geneest. Beide kan ik op dit moment goed gebruiken. Ik voel me gebroken, kapot,. Het duister in mij voelt als een zwarte inktvlek die ik weg wil poetsen, maar het enige dat ik kan doen is het zwart verdunnen. Wat overblijft is een soort grijs gebied, maar ondanks mijn hekel aan 'grijze muizen in de massa' kan ik hier wel mee leven. Waarschijnlijk zal ik wat water bij de wijn moeten doen, maar ik neem het voor lief.

na·smaak (de; m; meervoud: nasmaken)1achterblijvende smaak*

Achterste van mijn tong

De bittere nasmaak is ook wat ik aan de hoorzitting als bijwerking heb overgehouden, ongeacht de uitkomst. Het kon er nog wel bij. De afgelopen dagen heb ik de fijne bijwerkingen van mijn medicatie mogen proeven, letterlijk en figuurlijk. De klik waarmee mijn dosis afgegeven wordt bezorgt me tegenwoordig kippenvel, omdat ik weet dat het gevolgd wordt door een grof poeder dat in mijn mond blijft plakken. Inhaleren is wat ik doe, maar echt effectief lijkt het niet. Ik maal het gruis tussen mijn tanden en spoel direct na met water om het vieze goedje uit mijn mond te krijgen. De nasmaak blijft echter en vermengt zich met alles wat ik eet of drink. Na het tandenpoetsen probeer ik de achterkant van mijn tong schoon te poetsen.
Diezelfde achterkant die ik graag wat meer had willen laten zien gisteren, maar ik zou ze er hooguit mee afgeschrikt hebben vermoed ik nu. Zoals bijna alles in mijn leven komt de kern terug op een paar woorden. Overgevoelig of hyperreactief. Mijn luchtwegen, de zweetklieren in mijn voeten (ik weet het, vraag alsjeblieft niet verder), mijn slijmvliezen (allergieën)
Mijn hele lichaam reageert overgevoelig, vooral of misschien alleen maar wanneer ze onderhevig is aan stress. Mijn hoofd lijkt zich daarbij aan te sluiten, door constant te switchen tussen uitersten.
Dus ik slik die bittere nasmaak weg, probeer los te laten wat was en te accepteren wat nog komen zal.
Wellicht dat ik me los kan worstelen van die bureaucratische bierkaai, juist door niet tegen te stribbelen, maar voor even mee te gaan met de stroming.
Om me vervolgens in een ruk los te trekken en mijn eigen weg te gaan...

* ©www.vandale.nl

(1) Don't Look Back In Anger - Oasis (1995)

(2) Wash It All Away - Five Finger Death Punch (2015)