Mag ik slapen?

Slapen jullie al?

2slaap (de; m)1toestand van algehele rust, waarbij de zintuigen niet werken en het bewustzijn ophoudt: inslaap vallen2behoefte aan deze toestand: slaap krijgen*

Bijna middernacht, ik zou eigenlijk allang moeten slapen. De onrust en spanningen gieren door mijn lijf, terwijl ik eigenlijk toe zou willen geven aan de vermoeidheid die ik hele dagen door mijn lijf sluipt. De vermoeidheid die me hele dagen sloopt. Vermoeidheid die dieper gaat dan gewoon moe. Mijn ziel is moe.  Al meer dan een jaar worstel ik iedere dag en ben ik zo ontzettend moe.
Maar vanavond kan ik de slaap niet vatten. Er maalt van alles door mijn hoofd en ik krijg mijn gedachten niet stil. Op de achtergrond staat Netflix aan, maar zoals ik al langere tijd gewend ben, is het slechts vulling. De meeste zaken gaan namelijk aan me voorbij.
Misschien komt het wel doordat ik zo moe ben. Misschien slaapt een deel van me overdag wel, om in te halen wat ik niet meer in kan halen. Wat gebeurd is is gebeurd. Veranderen doe ik het niet, maar het heeft diepe sporen achtergelaten waar ik niet aan ontkom.

Straatroof

over·val (de; m; meervoud: overvallen)1onvoorziene aanval: een vijandelijke overval; bankoverval*

Normaal zou ik gaan wandelen. In mijn eentje, in het donker. Vorig jaar op St. Patricksday was ik in mijn woonwijk aan de wandel. Muziek aan, wereld uit. Hij overviel me, maar ik reageerde instinctief en na een worsteling met mijn aanvaller en mijn schreeuwen om hulp, kon hij door omstanders van me weggehaald worden terwijl de politie gebeld werd. Hij was akelig rustig, een jonge knul nog, maar zijn woorden waren ijskoud en keihard: "De volgende keer doe ik het anders, de volgende keer neem ik een hamer mee..."
Mijn man kwam zodra ik hem belde en hield me vast terwijl ik mijn verklaring aan de toegesnelde agenten gaf. De rest van de avond bracht ik door op een politiebureau, mijn linkerhand pijnlijk en opgezet, mijn bril beschadigd en verbogen. Al snel bleek dat Vrouwe Justitia mij niet kon helpen. Mijn overvaller was nog té jong en alhoewel er allerlei jeugdinstanties ingevlogen werden, was strafrechterlijke vervolging niet mogelijk. Die nacht viel ik alleen maar in slaap omdat ik uitgeput was, mijn hoofd draaide echter overuren. De dag erop hoorde ik wat er verder zou gebeuren met mijn aangifte, wat helaas vrij weinig bleek te zijn, en liet ik mijn gekneusde hand nakijken bij de huisarts.

Een ongeluk komt nooit alleen

ont·wrich·ten (ontwrichtte, heeft ontwricht)1uit het gewricht rukken: zijn arm ontwrichten2krachteloos maken; = verlammen*

Pas twee maanden later hoorde ik van een fysiotherpeute in opleiding dat mijn middelvinger door de worsteling op meerdere plaatsen ontwricht was. Ik vond mijn vingertop al zo scheef staan en bleef pijn houden, ondanks dat ik na anderhalve maand opnieuw bij de huisarts aan de bel trok en rontgenfoto's mocht laten maken ("Geen breuk te zien, fijne dag nog mevrouw")
Ondertussen was mijn leven ook al aardig ontspoord. Ik was angstig, gespannen, wantrouwig en ontzettend moe van de nieuwe  mate van alertheid waarmee ik leefde. In de plaatselijke supermarkt sprong ik bijna een meter de lucht in toen ik een jongen zag die leek op mijn overvaller. Mijn complete dagelijkse gang van zaken was ondersteboven gegooid en ik herkende mezelf niet meer terug. Slapen deed ik wel, maar ik werd geplaagd door hevige nachtmerries.
Op mijn werk was ik open over hetgeen er gebeurd was en mijn leidinggevende vroeg me meelevend hoe er op de werkvloer rekening met mijn angst en spanningen gehouden kon worden.
Anderhalve week na de overval, kreeg ik echter te horen dat mijn contract bij mijn toenmalige werkgever niet verlengd zou worden. Na drie eerdere tijdelijke contracten had ik zo gehoopt de verlenging naar een vast contract te krijgen. Het was me niet gegund, maar om welke reden? Ik mocht na zes maanden wel weer opnieuw komen solliciteren, maar het voelde als een schop na terwijl ik al op de grond lag.

Overbelasting

stress (de; m)1aanhoudende geestelijke druk; = spanning*

De spanningen liepen op. Ik moest op zoek naar ander werk, wat al vrij lastig voor me is aangezien mijn zoon een beperking heeft. Een zorgintensief gezin is soms op zichzelf al voldoende om iemand een burn-out of PTSS te bezorgen. Werk vond ik snel, maar het bleek absoluut niet passend en na drie maanden viel ik uit. Behandeling mocht maar even baten, aangezien mijn zoon al snel volgde met dezelfde klachten en wij tot op heden worstelen met hulpvragen voor zorg en onderwijs voor onze - inmiddels - thuiszitter.
De stress bleef oplopen en ik stond met mijn rug tegen de muur. Slapen deed ik 's nachts én overdag en nog was het niet genoeg. Ik sleepte mezelf uit bed omdat ik voor mijn zoon moest zorgen, maar wilde het liefst de hele dag blijven liggen. Net doen alsof de wereld om me heen niet bestond en slapen totdat alle ellende voorbij was.
Terwijl ik aan mezelf wilde werken, wilde herstellen, maakte ik al mijn weinige energie op aan regelen en zorgen. Het zorgland bleek moeilijk begaanbaar en traag. Door wachtlijsten en bureaucratie liepen we achter de feiten aan, zelfs op de dag van vandaag is er nog geen passende zorg voor mijn zoon en ik moet ik het grootstse deel zelf doen.
Mijn psycholoog sprak over loslaten, wat ik zo graag wilde doen, maar in de praktijk bleek het onmogelijk.

Pas op! Ik ben prikkelbaar

prik·kel (de; m; meervoud: prikkels, prikkelen)1stekel2inwerking op de zintuigen of zenuwen3aansporing, aanmoediging*

Op een avond, niet zo lang geleden, was ik voor het eerst in een hele lange tijd alleen op pad. In mijn eentje, in het donker. Een bijeenkomst over PGB en onderwijs die mij ontzettend belangrijk leek voor het traject van zorg en onderwijs voor mijn zoon. Het vond plaats in Dordrecht, waar ik vroeger studeerde en waar ik niet ver vandaan geboren en opgegroeid ben.
Deze bewuste avond had ik duidelijke afspraken gemaakt met mijn man en ouders. Helder laten weten waar ik was en hoe en hoe laat ik terug zou gaan naar het station.
Noem het karma, noem het een wrede speling van het lot, maar nog geen twee straten vanaf de bijeenkomst werd ik klemgezet tussen een vluchtende man en twee personen op een scooter in de achtervolging. Ik voelde mezelf letterlijk strak komen te staan van de spanning, terwijl de achtervolging zich verplaatste naar de andere kant van de kruising waar ik stond. Mijn telefoon had ik in mijn handen, maar ik blokkeerde compleet terwijl er een vechtpartij begon. Noem me egoistisch, maar ik moest mezelf uit die situatie halen en liep snel bibberend verder. Eenmaal uit zicht belde ik mijn man en hij heeft me tot aan het station aan de praat gehouden.
Wat zijn de kansen dat ik uitgerekend nu zoiets mee zou maken? Mijn EMDR-behandeling ten spijt voelde ik al mijn angsten weer genadeloos boven water komen.
Die nacht was slapen onmogelijk. Hartkloppingen en continue flash-backs hielden me klaarwakker en maakten me mijn rust onmogelijk.

De man met de hamer

in·sla·pen (sliep in, is ingeslapen)1in slaap vallen2sterven3onverschillig worden*

Mijn slaapproblemen begonnen mijn nachten én dagen te overheersen. Naast alle andere fysieke klachten die mijn stress me opgeleverd had, was dit een gevecht dat ik niet kon winnen. Ik gaf bij mijn huisarts aan dat ik niet meer kon slapen en kreeg slaapmedicatie voorgeschreven. Een hoeveelheid inslaaptabletten voor 1 maand, waar ik er minimaal 3 mee zou moeten doen. Met gevaar voor verslaving en een duidelijk effect op mijn reactievermogen vond ik het wel behoorlijk spannend en serieus.
Autorijden durfde ik toch al niet alleen en al helemaal niet voor langere ritten, maar nu werd het me ook ten strengste afgeraden vanwege de impact van mijn medicatie.
In de eerste weken kampte ik ook met luchtwegproblemen, die verergerden als ik op bed ging liggen. De benauwdheid en de angst maakten dat ik de eerste maand de slaappillen niet eens in dúrfde te nemen. In diezelfde tijd kreeg ik meer medicatie om me te helpen met mijn ademhaling en zodra ik hier de effecten van begon te merken kon ik me eindelijk overgeven aan mijn inslapertjes.

Rots in de branding

on·rus·tig (bijvoeglijk naamwoord, bijwoord)1voortdurend in beweging2geen rust kennend; = ongedurig, gejaagd*

Mijn man werkt deze week nachtdiensten. Hij gaat werken rond de tijd dat onze zoon naar bed gaat en komt pas middenin de nacht weer thuis. Als je al (bijna) 17 jaar een relatie hebt en in die tijd nog geen week in totaal zonder elkaar hebt geslapen, is het een vreemde gewaarwording om alleen in bed te kruipen.
Daarnaast is hij al langere tijd mijn steun en toeverlaat Met mijn slechte concentratie en geheugen, mijn angsten en mijn labiele buien, is hij mijn rots in de branding. Op de een of andere manier functioneer ik beter wanneer hij bij me is, ook al kan ik dan nog niet veel. Boodschappen doen durf ik wél wanneer hij naast me loopt en zelfs lopen met de hond als het donker is, lukt me aan zijn zijde. Ondanks de verschillende soorten pillen en puffers die ik mag gebruiken, is hij mijn beste medicijn. Hij houdt de nachtmerries op afstand en haalt de onrust uit mijn lijf.  Op avonden als deze heeft de onrust me helaas weer in zijn grip.
Het enige dat ik wil is slapen, mijn rusteloze lijf verzet zich en in mijn hoofd raast de chaos.
Ik wil een pil nemen, maar ben op de een of andere manier bang. Misschien komt het doordat ik eigenlijk niet meer wakker wil worden. Eigenlijk wil ik gewoon slapen tot alles weer normaal is. Voor zover dat uberhaupt kan dan, normaal wordt in mijn ogen behoorlijk overschat. Wat ik wel graag zou willen, is 'normaal' slapen. Mijn ogen dichtdoen, wegzakken zonder inwendig commentaar en na een X aantal uren weer uitgerust en fit wakker worden.Dus ik zal mijn laptop dichtklappen, mijn agsten wegwuiven en mijn onrust loslaten met wat hopelijk de laatste gedachte zal zijn tot morgenochtend:
Mag ik slapen?

* ©www.vandale.nl